“Ish-i dëshiron të bashkohemi përsëri, a duhet t’i them që e kam tradhtuar”, përgjigja nga ekspertja e marrëdhënieve në çift

“Unë u ndava me të dashurin tim tre javë më parë pas një lidhjeje prej dy vitesh. Marrëdhënia jonë përfundoi miqësisht. Ne ishim miq të mirë , por shkëndija ishte zhdukur. Pak para përfundimit të lidhjes kam fjetur me një ish. Nuk ishte diçka që e kisha planifikuar, por mendova se lidhja ime nuk mund të shpëtohej më, kështu që nuk i thashë kurrë partnerit tim. Gjatë kohës që nuk ishim bashkë doja të përjetoja atë që më kishin privuar. Unë dhe partneri im (i cili tani është ish) nuk kishim folur fare. Mendova se ndihesha mirë. Deri dje kur më mori në telefon dhe më tha gjithçka që duhej të dëgjoja, përfshirë edhe propozimin për një lidhje argëtuese dhe aventureske. Më kërkoi të dilnim për kafe. Po mendoj të përgjigjem po, por të mos nxitohem sërish për një marrëdhënie me të. Për t’i lënë gjërat të zhvillohen ngadalë. A mendoni se ia vlen të provoj përsëri? Dhe nëse po, a duhet t’i tregoj atij kohën kur e tradhtova?”

Kjo është letra që një grua i dërgoi ekspertes të marrëdhënieve,Sophia Benoit. Kjo e fundit iu përgjgij dukee sqaruar se ajo që shkruan është vetëm mendimi i saj dhe jo zgjidhja e gjithçkaje.

“Le të fillojmë me “shkëndijën” në marrëdhënie . Duhet të kuptoni se nuk jeni perime që humbasin freskinë e tyre. Filma të ndryshëm dhe histori dashurie në libra na bëjnë të besojmë se pasioni është themeli për një marrëdhënie të suksesshme. Kjo nuk është e vërtetë. Romanca në një marrëdhënie ka uljet dhe ngritjet e veta. Ju nuk mund të qëndroni njësoj përgjithmonë. Po, ndonjëherë dashuria është e mërzitshme. Ndonjëherë, jo gjithmonë, e theksoj! Dhe dashuria nuk do të përputhet me eksitimin që ndiejmë me një person tjetër, të ri në jetën tonë.

Nuk e di se çfarë mund t’ju ketë premtuar partneri juaj në telefonatën tuaj të fundit. Nuk e di se çfarë mund të ketë ndryshuar në këto tre javë që keni jetuar të ndarë. Unë nuk jam në pro ribashkimit me një ish. Në përgjithësi, jam goxha skeptike për t’u ribashkuar me dikë me të cilin u ndava (për të mos përmendur, dikë që kam tradhtuar). Rilidhja funksionon vetëm nëse të dyja palët kanë ndryshuar ndjeshëm dhe qëllimisht modelet dhe veprimet që çuan në ndarje.

Ndarja pas një lidhje dyvjeçare nuk është shaka dhe nuk ndodh pa ndonjë arsye serioze. Nuk mendoj se asnjëri prej jush ka ndryshuar. Kanë kaluar vetëm tre javë. Tani nuk jeni njerëz të ndryshëm. Të gjithë faktorët që çuan në ndarjen tuaj ende vlejnë.

Mendimi im është se duhet më shumë kohë . Por, ju nuk ishit mjaftueshëm të gatshëm dhe të sinqertë për t’i thënë atij se e keni tradhtuar. Çfarë ka ndryshuar në pak javë?

Në atë që përshkruan po i përdor të tjerët për kënaqësinë tënde pa marrë parasysh ndjenjat e tyre. Ju e përshkruani pabesinë si diçka që ka ndodhur rastësisht. “Nuk ishte planifikuar”, keni për qëllim të mashtroni dhe e bëtë. Ne duhet të pranojmë zgjedhjet tona të këqija dhe të pranojmë gabimet tona.

Unë nuk mendoj se njerëzit që tradhtojnë partnerët e tyre duhet të dënojnë vazhdimisht veten. Por ata nuk mund të heqin qafe barrën e aktit të tyre. Ju mund të ishit ndarë fillimisht dhe më pas të flinit me ish-in tua, veçanërisht pasi e dinit se marrëdhënia kishte mbaruar. Keni vendosur ta bëni atë ndërsa ishit në një lidhje, sepse menjëherë u ndjetë më mirë me atë person. Duhet të kuptosh pse e trajtove në mënyrë mizore dhe të ligë burrin me të cilin ke qenë në lidhje për dy vjet.

Pyetja është pse. Çfarë zbrazëti po përpiqeni të mbushni brenda vetes? A mendoni se të tjerët nuk ju mjaftojnë apo anasjelltas? Nga çka frikësohesh; Së pari përgjigjuni këtyre pyetjeve dhe më pas vendosni se çfarë të bëni.
Sa për atë nëse duhet të flisni për pabesinë që keni bërë, unë personalisht nuk do ta bëja.

Mendoj se duhet të ndërpresësh kontaktin me të dhe të punosh me veten . Nëse, përsëri, për ndonjë arsye ju injoroni gjithçka tjetër në lidhje me këtë letër dhe e kontaktoni atë, atëherë duhet t’i tregoni atij. Nuk është e drejtë ndaj tij (ose juve, mendoj) të jeni në një marrëdhënie me dikë që ju ka bërë diçka kaq të rëndë në të kaluarën dhe të mos e dini. Dëshironi që marrëdhënia të fillojë ashtu siç përfundoi, me një gënjeshtër, me keqkomunikim?

Unë zbuloj se kur të jeni gati të ndaloni së trajtuari njerëzit si objekte, atëherë mund të filloni të mendoni për planet afatgjata të takimit me një person tjetër. Tani për tani ju duhet të përballeni me veten . Njihuni me të. Zbuloni si punon ai, çfarë ju emocionon, si e mposht mërzinë, çfarë e shqetëson. Kjo është pavarësia e vërtetë. Që një person të jetë në gjendje të jetë vetëm, pa faktorë të jashtëm të eksitimit apo trishtimit, pa nevojën për aprovim nga të tjerët. Do të jetë e dhimbshme, por ia vlen”.