Arsyet e përplasjes politike për plazhet

Nga Ylli Pata

Ka disa ditë që deputetë, kolumnistë dhe mbështetës mediatikë të fraksionit berishjan të opozitës, kanë nisur një narracion, ku mbizotëron përfundimi: ”plazhet janë bosh”.

Kjo shikohet qartë në videot e shpërndara në faqet e deputeteve të Partisë Demokratike, reel-et e blogerëve antiqeveritarë, apo kolumnet që botohen në mediat pranë Berishës.

Duket e çuditshme ngritja e një kauze për çadrat e plazheve në këtë lloj mënyrë. Megjithëse, krejt normalisht qarqet opozitare, duke marrë frymën dhe vibrimet nga shqetësimet e publikut, mund të hapnin realisht të gjitha problemet që ekzistojnë në këtë lëmi të jetës, që më shumë po kthehet në ekonomi, për t’u bërë industri, siç është bërë prej vitesh në vende të afërta e të përafërta me ne si për shembull Mali i Zi apo Kroacia.

Mekanizmat opozitarë janë aty, që nga qëndrimet publike, interpelancat, investigimet në vend ngjarje për problemet që ekzistojnë në sektorin e turizmit. Që nga çmimet deri te shërbimet, që nga evazioni, e deri te siguria ushqimore. Që nga sjellja ndaj turistëve të huaj e deri te trajtimi i tyre.

Duke i dhënë publikut një material të freskët që mediat audiovizive dhe ato online nuk jua furizojnë dot për mungesë të kapaciteteve.

Apo edhe duke u marrë me aspektin social të pushimeve për qytetarët shqiptarë, të cilët që nga 1990 nuk i bëjnë dot nëse nuk kanë të ardhurat e mjaftueshme. Sepse sot nuk ka fletë kampi apo kabina plazhi që u jepen punëtorëve dhe nëpunësve me çmime në marzhin e të arsyeshëm.

Naracioni është viral dhe i bie fyellit në një vrimë: nuk ka turista, plazhet janë bosh!

Nga ana tjetër, mazhoranca, duke nisur nga Edi Rama, i janë kundërvënë këtij narracioni, duke mbështetur idenë se plazhet janë plot. Madje kolumnistë pranë mazhorancës akuzojnë opozitën se po nxijnë turizmin, e po mbajnë qëndrime antishqiptare. Një deputet pyeti kreun e SPAK në Parlament, se a ka informacion se në këtë mision kanë hyrë edhe agjentura të huaja. Se ç’punë ka SPAK me turizmin e agjenturat e huaja, askush se mori vesh.

Gjithsesi, ky sherr politik i nivelit të lartë, edhe pse nuk gjen sens në logjikën e tij, po mban thuajse gjithë korrikun si axhendë kryesore debati.

Arsyet, duket se gjejnë një lidhje, e këto lidhje vijnë nga viti i kaluar, kur të ardhurat e turizmit sollën një bum të vërtetë në të ardhurat publike, jo aq shumë sa në fuqinë blerëse, gjithsesi patën një korrektim edhe në të dhënat e punësimit.

Nëse vijmë në vitin e ardhshëm me thuajse të njëjtën performancë të të ardhurave publike, kur 2025 është një vit elektoral, atëherë opozita e shikon si problem të madh, pasi mazhoranca mund të ketë mundësi të hapë thesin sërish për rroga, pensione apo korrektime të ngjashme, e ndoshta edhe investime publike.

Edhe mund të ndodhë kjo, por opozita, uron e po mundohet që me një viraliet propagandistik ta pengojë sadopak përsëritjen e një performance të 2023. Po mirë çfarë i prish opozitës, nëse rriten të ardhurat nga turizmi? Kur i ka të gjitha mundësitë, që të bëjë betejë, madje për ”jetë a vdekje” edhe në Parlament edhe në rrugë, për të shtyrë një përdorim më ndryshe të të ardhurave publike?

I mbani mend vjet seancat për buxhetin e shtetit? Kuvendi u dogj sepse pritej dosja ”Partizani”, e askush nuk e çau kokën si do të ndahen të ardhurat, ku do të shkojnë shpenzimet, e si do të rriten rrogat e pensionet.

Ose, nëse në fund nuk ja del të imponojë propozimet e saj, të dalë në fushatë elektorale me një platformë krejt ndryshe e alternative për administrimin e këtyre të ardhurave. Që t’i bindë shqiptarët, se do t’i menaxhojë lekët e ardhura nga turizmi, më mirë, me ide më të reja, e më eficente.

Kështu ndodh në çdo vend. Në Malin e Zi fqinj, Milo Gjukanoviç, i cili qeverisi për mbi 25 vjet, turizmin e kishte kal beteje, e ishte mjaft i suksesshëm pasi e ktheu në industri.

Një nga opozitarët më të fortë të tij, Dritan Abazoviç, i cili më pas u bë kryeministër, e sfidoi pikërisht me ide që të nxisë rritjen edhe më të madhe të turizmit. Vetë Abazoviç mori mbështetjen dhe madje edhe u financua nga një lob i rëndësishëm i industrisë turistike. Kur u bë kryeministër, e bëri kalë beteje turizmin, duke publikuar të dhëna se ja ka dalë të rrisë të ardhurat, me anë të ideve të reja dhe investimeve. E këtë e bëri që nga Ulqini, e cila ishte një zonë margjinale për turizmin e madh të Malit të Zi, ku nisi investime të rëndësishme. E në fund arriti të fitojë edhe komunën, megjithëse është një parti e vogël si në rang kombëtar e aq më pak në rang lokal.

Po ku synon të dalë opozita me narracionin e çadrave bosh? Kur një pjesë e mirë e parlamentarëve të apo politikanëve të PD-së ose zotërojnë struktura turistike nga veriu në jug, ose lobojnë për to. Tek e vetmja logjikë që kanë zbatuar që nga 2013, ku e kanë ndarë vendin në dysh: ka një Shqipëri të sukseshshme sipas mazhorancës e një Shqipëri të mjerë që ka boshatisur vendin e ku nuk mund të jetohet sipas opozitës. Megjithëse të dyja palët, plazhin e bëjnë në 15 ditëshin e tangërllëkut në Dhërmi e Palasë, ku takohen së bashku në shezllone, në restorante luksoze apo club-e ku këndon Tajna.