Zbulohen faktorët kryesorë të Shpërthimit Kambrian të jetës

Studiuesit kinezë kanë zbuluar kohët e fundit një lidhje midis oksigjenimit oqeanik dhe evolucionit të hershëm të kafshëve, duke hedhur dritë të re mbi Shpërthimin Kambrian.

Shpërthimi Kambrian ndodhi rreth periudhës së hershme kambriane, afro 541 milionë vjet më parë, kur pati një rritje të shpejtë të shumëllojshmërisë taksonomike, ndryshime morfologjike dhe kompleksitet ekologjik të kafshëve të hershme.

Oksigjenimi global oqeanik mendohet të ketë qenë nxitësi kryesor i këtij evolucioni të shpejtë. Megjithatë, zbulimet e fundit sugjerojnë se kërkesa për oksigjen për të përmbushur nevojat bazë metabolike të kafshëve të hershme mund të ishte përmbushur tashmë.

Disa mendojnë se oksigjenimi oqeanik është pasojë e jo shkak i Shpërthimit Kambrian, dhe se oksigjenimi oqeanik mund të ketë ndërvepruar gjithashtu me evolucionin e kafshëve.

Kështu, marrëdhënia mekanike midis oksigjenimit oqeanik dhe evolucionit të hershëm të kafshëve mbetet e mistershme.
Për të fituar njohuri mbi jetesën detare në Shpërthimin Kambrian, kërkuesit nga Universiteti i Shkencës dhe i Teknologjisë i Kinës analizuan përmbajtjen e tepruar të bariumit dhe përbërjen e izotopeve të rreshpeve të zeza metalike kambriane në Bllokun e Jancesë të Kinës Jugore.

Ata zbuluan se oksigjenimi global oqeanik përgjatë fazës kalimtare Ediakaran-Kambrian mund të ketë rritur rezervën e sulfatit nëpërmjet oksidimit të sulfatit dhe në të njëjtën kohë të ketë pakësuar rezervën e bariumit nëpërmjet fundërrimit të baritit.

Përqendrimi i lartë i bariumit në ujë mund të pengojë normën e mbijetesës së kafshëve ujore. Heqja e sulfatit dhe e bariumit, që janë të dëmshëm për kafshët, mund të ketë shtuat mundësinë e jetës detare për Shpërthimin Kambrian të kafshëve të hershme.
Studimi u botua në “Revistën kombëtare të shkencës”.