Si po e ndërlikon Izraeli zhvillimin dhe fushatën elektorale të zgjedhjeve në SHBA

Joe Biden dhe Kamala Harris shpresonin se dhuna në Gaza do të përfundonte, ndoshta me ndihmën e tyre, në javët para zgjedhjeve të shumëpritura në SHBA.

Megjithatë, cikli i ri i kundërsulmeve nga Izraeli, në Liban kundër Hezbollahut dhe së shpejti ndoshta në Iran, e bën një gjë të tillë pothuajse të pamundur, sipas zyrtarëve amerikanë dhe stafit të fushatës parazgjedhore të demokratëve, të cilët flasin për Washington Post.

Qeveria Netanyahu, përveç valës së re të bombardimeve në Rripin e Gazës, filloi një pushtim tokësor të Libanit dhe sulme ajrore në Bejrut që synonin neutralizimin e Hezbollahut. Në të njëjtën kohë, pas sulmit raketor të Teheranit në territorin izraelit në fillim të tetorit, thuhet se po përgatit hakmarrjen e tij.

Ky përshkallëzim i shpejtë e ndërlikon situatën politike në anën tjetër të Atlantikut, me Uashingtonin në një gjendje konfuzioni, komenton gazeta amerikane, duke bërë thirrje fillimisht për një armëpushim të menjëhershëm në Liban dhe më pas, nëntë ditë më vonë, duke u kthyer për të mbështetur sulmin tokësor të Izraelit.

Përveç kësaj, ky përshkallëzim luftarak ka shkaktuar konfuzion dhe shqetësim në mesin e aleatëve evropianë dhe arabë të SHBA-së, të cilët po i bëjnë presion Uashingtonit për të frenuar aleatin e tyre më të ngushtë në Lindjen e Mesme.

Megjithatë, në këtë moment kritik në garën zgjedhore, administrata amerikane thuhet se heziton të ashpërsojë qëndrimin e saj ndaj Izraelit.

Administrata Biden reagoi ​, ndër të tjera, pas sulmit “të qëllimshëm”, siç u denoncua nga forcat paqeruajtëse të OKB-së, sulmit të Izraelit ndaj instalimeve të tij në Libanin jugor, bombardimit të spitalit Al-Aksa në Gaza dhe raportit të Kombeve të Bashkuara mbi “rrezikun real të urisë” në Gaza për shkak të pengimit të ndihmës ushqimore nga Izraeli.

Megjithatë, siç komenton artikulli i Washington Post, këto qëndrime ishin formuluar me kujdes dhe “peshuar” për të shmangur një ndarje të mundshme me qeverinë Netanyahu.

Letra e “rreptë” dhe falja 

Tipike e menaxhimit të Uashingtonit në Lindjen e Mesme dhe një shkëputje e padëshiruar me Netanyahun ishte letra e fundit konfidenciale nga Sekretarët e Jashtëm dhe të Mbrojtjes, Anthony Blinken dhe Lloyd Austin përkatësisht drejtuar Izraelit.

Letra, përmbajtja e së cilës u publikua nga mediat izraelite të martën, i kërkonte Izraelit të lejojë ndihmë të mëtejshme humanitare për Gazën ose të rrezikojë kufizime të mundshme për ndihmën ushtarake të SHBA.

Disa orë pas publikimit të letrës, zyrtarët e Shtëpisë së Bardhë dhe të Departamentit të Shtetit sqaruan shpejt se letra “nuk kishte për qëllim kërcënimin” dhe se asnjë veprim nuk do të ndërmerrej për 30 ditët e ardhshme, duke shtyrë në mënyrë efektive çdo veprim të mundshëm ndëshkues deri pas zgjedhjeve.

Sipas vlerësimeve të rreth 25 zyrtarëve nga SHBA, Evropa, Lindja e Mesme, si dhe stafi i fushatës së Kamala Harris, trajtimi i shpërthimit në Lindjen e Mesme në javët e fundit është kthyer në një politikë improvizimi në Shtëpinë e Bardhë, pasi në përgjithësi mbështeti veprimet e Izraelit dhe kishte pak ndikim në vendimet e Netanyahut.

Sipas WP, përhapja e luftës ka alarmuar kampin e Harris, teksa numëron qindra vdekje të të pafajshmëve që e ndërlikojnë garën e saj drejt fitores në shtetet e “lëna pas dore” me popullsi jo të papërfillshme arabo-amerikane dhe myslimane.

“Ju e nënvlerësoni kontributin tonë” 

Kritikët tanë nënvlerësojnë kontributin tonë në shkallën e sulmit të Izraelit ndaj Libanit, futjen e ndihmave humanitare në Gaza dhe parandalimin e një lufte në shkallë të plotë me Iranin, kundërshton administrata Biden.

Zyrtarët e saj thonë se po punojnë pa u lodhur për të parandaluar sulme të mëtejshme në Liban dhe për të bindur Netanyahun për një kundërsulm ndëshkues kundër Iranit, për të cilin shumë kanë frikë se do të përfshijë goditje në objektet bërthamore ose të naftës, një perspektivë që mund të shkaktojë “turbulenca” në ekonominë globale.

SHBA-të e cilësuan si “tepër shqetësues” informacionin e gazetës Neë York Times, sipas së cilës ushtria izraelite dyshohet se ka përdorur palestinezët si mburoja njerëzore në luftën në Rripin e Gazës.

Pavarësisht retorikës së qeverisë amerikane, sipas vlerësimeve të saj, vëllimi i ndihmave humanitare për Gazën është tkurrur me më shumë se 50% që nga pranvera. Sulmet ajrore izraelite vazhduan pranë periferive jugore të Bejrutit, duke goditur atë që ushtria izraelite tha se ishte një “depo armësh nëntokësore e përdorur nga Hezbollahu”. Ndërsa sulmet izraelite në Libanin jugor goditën ndërtesat qeveritare në Nabatieh, duke vrarë të paktën gjashtë persona, përfshirë kryetarin e bashkisë.

Ngecja e dialogut 

Shumica e zyrtarëve amerikanë që folën me WP pranuan se Izraeli dhe Hamasi nuk pritet të arrijnë një armëpushim dhe marrëveshje pa pengje deri në fund të vitit. Ky proces u “frenua” nga pretendimet e Izraelit për të mbajtur trupat e tij përgjatë kufirit Gaza-Egjipt dhe nga Hamasi për shkëmbimin e të burgosurve.

Por zhvillimet kanë nxitur reflektim midis zyrtarëve aktualë dhe ish-zyrtarëve nëse dhe si Uashingtoni mund ta kishte shmangur këtë ngërç.

Andreë Miller, i cili kohët e fundit dha dorëheqjen si zyrtari më i lartë i Departamentit të Shtetit për çështjet izraelito-palestineze, tha se Shtetet e Bashkuara ishin shumë të nxituara për të mbështetur operacionet e zgjerimit të Izraelit pa e kuptuar qëllimin e tyre.

Për stafin e fushatës së Harris, shqetësimi është veçanërisht i lartë në Michigan, shtëpia e një prej popullsive më të mëdha arabo-amerikane dhe myslimane të vendit, me rreth 300,000 njerëz që thonë se janë me prejardhje nga Afrika e Veriut ose nga Lindja e Mesme.

Sipas sondazheve, Harris dhe Trump kanë një rezultat të ngushtë në këto vende, si dhe në shtetet e tjera që do të vendosin rezultatin. Vihet re se në garën e Harris për në Shtëpinë e Bardhë, fitorja e saj në të ashtuquajturin “Muri Blu” i shteteve të Miçiganit, Pensilvanisë dhe Wisconsin-it është pothuajse një projekt i njëanshëm.

Megjithatë, Izraeli i qëndron synimeve dhe retorikës së tij: “Orari politik amerikan nuk është një faktor në veprimet tona në luftë. Koha e sulmeve përcaktohet vetëm nga vlerësimet tona operacionale”, tha një zyrtar izraelit për Washington Post./vizionplus.tv